Antoon van Welie schilderde in zijn leven maar liefst drie pausen (Pius X, Benedictus XV en Pius XI). En ook Mussolini, de Engelse en de Nederlandse adel. Buitenlandse actrices en danseressen als Sarah Bernhardt, Isadora Duncan en Anna Pavlova poseerden voor hem. Een beroemdheid zou je zeggen. Dat was hij ook toen hij aan het begin van de twinstigste eeuw furore maakte als portretschilder van de society. Daarna raakte hij in de vergetelheid.
Ik werd nieuwsgierig naar deze beroemde Maas en Waler. Hij werd geboren in Afferden, een klein plaatsje in het Land van Maas en Waal in Gelderland. Mijn betovergrootmoeder van vaderskant was een Van Welie en kwam ook uit het Land van Maas en Waal. Was hij familie? Ik ging op onderzoek en tot mijn verrassing vond ik hem in mijn stamboom. Nog verraster was ik toen bleek dat ik niet via mijn vaderskant, maar via mijn moederskant aan hem gelinkt te zijn.
Aan het begin van de twintigste eeuw maakte Van Welie vooral in het buitenland furore als portretschilder van de society. En in Nederland portretteerde hij prins Hendrik, prinses Juliana en prins Bernhard en kunstenaars zoals Willem Kloos, Marcellus Emants, Eduard Verkade en Louis Couperus. Later wierp hij zich op mysterieuze en sprookjesachtige taferelen en vooral ook de geestelijke kunst: heiligen, engelen, Christusvoorstellingen.
Hij had een huis met atelier in Den Haag en Londen. Zijn Haags atelier, met daarin veel kunstschatten én zijn portret van Louis Couperus, werd verwoest tijdens het abusievelijk bombardement op het Bezuidenhout door de Royal Air Force in 1945. Later woonde hij aan de Laan Copes van Cattenburch waar nu het politiebureau staat. Dat deel heet nu Burgemeester Patijnlaan.
Het werk van Van Welie wordt gerekend tot de stromingen symbolisme, luminisme en postimpressionisme. Hij was Ridder in het Legioen van Eer (1921) en Officier in de Orde van Oranje-Nassau (1927).