Sociale media

Gratis volgens Anderson

Geplaatst op door Christel / 0 Reacties

Chris Anderson, hoofdredacteur van Wired en bekend van zijn boek The Long Tail heeft een nieuw boek: Free, the future of radical price. Ik had al met veel plezier zijn bestseller The Long Tail gelezen, waarin Chris Anderson toont hoe de verkoop via internet nichemarkten creeert en consumenten een ongekende grote keuze aan producten kan bieden. In Free onderbouwt Anderson zijn stelling dat Gratis een uitstekende marketingstrategie is om producten of diensten aan te bieden en toch winst te maken.

De kosten om zaken op internet te produceren en te verdelen zijn nihil. Of een website nu één bezoeker per dag trekt of een miljoen, de kosten blijven vrijwel gelijk. Dat betekent dat je nu kunt experimenteren door het één gratis weg te geven in de hoop het ander er door te kunnen verkopen. De traditionele economie kan op geen enkele manier wedijveren met de bandbreedte, de verwerkingssnelheid en de opslagruimte van internet.

Chris Anderson laat in Free zien hoe Gratis in het belang kan zijn van zowel consument als bedrijf. Een mooi voorbeeld hiervan is het initiatief van Monty Python. Ze waren het beu dat al hun filmpjes maar door jan en alleman op YouTube werden gezet, vaak in slechte kwaliteit. De tegenactie was om veel meer fimpjes en in veel betere kwaliteit op YouTube te zetten, met daarnaast een link naar de DVD’s van Monty Python. En wat bleek? De bezoekers klikten heel vaak na het bekijken van de gratis filmpjes door om de DVD’s te bestellen. Gratis werkte dus. Ik heb wederom zeer genoten van de ongekend vernieuwende ideeën van Chris Anderson.

Meer informatie van Chris Anderson

Sociale media

Kun je bloggen, blog dan mee

Geplaatst op door Christel / 0 Reacties

Bloggen was voor anderen dacht ik. Tot ik meer en meer met web 2.0 te maken kreeg en ook steeds meer zin kreeg om zelf met deze materie aan de slag te gaan. En bloggen hoort daar bij.

Allereerst was daar de uitdaging om WordPress op de server van mijn host geïnstalleerd te krijgen. Maar met behulp van contentgirl Xaviera en haar uitleg op de site http://www.contentgirls.nl bleek het een fluitje van een cent. Of het aan de uitleg of aan de eenvoud van WordPress lag, laat ik in het midden.

Natuurlijk wilde ik ook nog een aardig thema, maar dat had meer voeten in de aarde dan het installeren van WordPress. Allereerst was daar de enorme lijst aan thema’s en welke kies je daar dan uit? Ik heb er zelfs meerdere gehad, waaronder “Color Paper” en “Threat to Creativity”, voordat mijn uiteindelijk keuze viel “Mimbo 3.0”. Deze laatste is een prachtig magazine-like thema dat aan al mijn voorwaarden voldeed. Zo wilde ik bijvoorbeeld een rustige indeling met een duidelijk hoofdartikel en een samenvatting van de andere berichten. Maar ook wilde ik beeldmateriaal en kleur. En natuurlijk moesten de berichten in duidelijke categorieën ingedeeld kunnen worden. Maar wat doe je met al die knoppen en boodschappen die in het Engels zijn? Natuurlijk wilde ik dat ook allemaal op mijn manier en in mijn bewoordingen aangepast hebben. Bestand voor bestand moest ik doorploeteren op zoek naar zinnetjes die vertaald moesten worden. En nog vind ik af en toe een verdwaald Engels woordje. Maar toen dat eindelijk allemaal was ingesteld kon het blogavontuur beginnen.

Bloggen dus, maar waarover? Ook daar had ik al vanaf het begin een duidelijk beeld bij. Ik wilde het hebben over web 2.0 en sociale media in het algemeen. Hoe gebruik je bepaalde middelen, hoe zet je het op, wat is er allemaal te koop. Maar ook wilde ik het hebben over andere dingen die mij interesseren, zoals films, muziek en design. En uiteraard dingen die mij inspireren. Mijn blog zou mijn eigen naslagwerk worden van dingen die mijn aandacht hebben. Boek- en filmverslagen hoeven niet langer meer in een onderste la van een bureautje terecht te komen, maar kunnen online beschikbaar zijn. Voor anderen, maar in de eerste plaats voor mezelf. Mijn online hersenpan.

Kunst en cultuur

Egg Chair bestaat al meer dan 50 jaar

Geplaatst op door Christel / 0 Reacties

Al jaren ben ik verliefd op de Egg Chair van Arne Jacobsen (label Fritz Hansen). Pas enkele jaren geleden ontdekte ik dat de stoel al van ver voor mijn geboortejaar is. Arne Jacobsen ontwierp de Egg Chair al in 1958, voor het SAS Royal hotel in Kopenhagen. Jacobsen ontwierp overigens niet alleen de stoel, maar alles van het hotel, zelfs het gebouw. Elke keer als ik de Egg Chair in een winkel of in een tijdschrift zag, fantaseerde ik er over ooit zo’n mooie designklassieker in huis te hebben. De vorm van de stoel geeft zo’n heerlijke privacy. Je kunt je er zo heerlijk in verstoppen.

Toen ik mijn ouders vertelde dat ik ging scheiden en ik mijn huis weer met nieuwe meubels moest vullen, ging er wat broeden bij mijn moeder. Kort daarna kwam een telefoontje van haar dat ze bij woonwinkel Matser in Wageningen stond en voor mij een oranje Egg Chair ging kopen. Als nieuwe start. Mijn scheiding gaf mij mijn vrijheid en mijn dromen terug. En bracht mij mijn droomstoel. Nog dagelijks geniet ik van dat mooie pronkstuk in mijn woonkamer. De stoel herinnert mij er aan dat mijn ouders precies wisten waarmee ze mij toen gelukkig konden maken.

Andere bekende ontwerpen van Arne Jacobsen zijn de Ant en de Swan.