Stamboom

Schermmeester

Geplaatst op door Christel


Op maandag 4 april 2022 werd bekend dat schermicoon Kasper Kardolus op 85-jarige leeftijd was overleden. Het lijkt een vorig leven dat ik schermles van hem had. Kardolus was vijf keer Nederlands kampioen op sabel. Meerdere van zijn leerlingen deden mee aan de Olympische Spelen. Ik heb maar kort geschermd, maar ik vind het nog steeds de meest bijzondere sport die ik in mijn leven heb beoefend.

Als kind was ik al gefascineerd door schermen. Die mooie witte kleding, de schermmaskers, de elegante manier waarop de schermers naar elkaar toe staan en het mooie van een onverwachte aanval en afweer. Mooi om naar te kijken, maar aan lessen dacht ik nooit. Tot ik in Zoetermeer kwam wonen en ontdekte dat maître Kardolus vlakbij mijn huis de schermschool Zaal Kardolus leidde. Praktisch in dezelfde wijk als waar ik woonde. De stap was snel gezet.

De wereld draait door – Familie Kardolus, 24 mrt. 2009

Strijd
Ik kan me de zaal nog goed herinneren, met prijzen en de floretten aan de wand. En ook de vele krantenknipsels die er waren. Pas nu, na het lezen van het levensverhaal van Kardolus, realiseer ik me dat daar altijd strijd is geweest. Niet zozeer om de titels die hij won, maar om zijn schermschool en zijn lessen. Kardolus streed altijd tegen de Schermbond die hem als concurrent zag. Zelfs bij het behalen van het officiële trainersdiploma werd hij gedwarsboomd. Gelukkig kon hij eind jaren zestig alsnog samen met zijn Israëlische vriend Andre Spitzer examen doen. Kardolus zou een van de beste trainers ter wereld worden.

München
Zijn vriend Andre Spitzer, coach van het Israëlische team, had een onfortuinlijker leven. Hij was enkele jaren na het behalen van het diploma een van de 11 atleten en coaches die werden gegijzeld en vervolgens gedood door terroristen in het bloedbad tijdens de Olympische Spelen van 1972 in München. Dit jaar is het 50 jaar geleden dat dit drama zich afspeelde. Twan Huys maakte met Evert-Jan Offringa de documentaire ‘Ankie, de olympische weduwe‘, over Ankie Rechess, de weduwe van Spitzer (ze trouwde later met Rechess). Zij is in Nederland bekend als correspondent Israël en Palestijnse gebieden voor de NOS en VRT. De documentaire is te zien op NPO-start.

Schermmeester in eigen familie
Het onderwerp schermen nam voor mij een aantal jaar geleden een verrassende wending. Ik zocht naar informatie over mijn betovergrootvader Nicolaas Joseph Malcorps. In het digitale krantenarchief Delpher stuitte ik op een aankondiging in de Opregte Haarlemsche Courant van 19 januari 1830. De aankondiging ging over een schermpartij tussen verschillende schermmeesters in Haarlem. Een van die schermmeesters was mijn betovergrootvader. Ik kon het bijna niet geloven. Zou het kunnen dat ergens in mijn genen die liefde voor het schermen ligt opgeslagen?

Uit: Opregte Haarlemsche Courant 19 januari 1830
In en om het huis/Kunst en cultuur

Sneakers speak louder than words

Geplaatst op door Christel


Zelden laat ik mij verleiden om op advertenties te klikken. Zeker niet als het gaat om kleding of schoenen. In die categorie zie ik sowieso nooit iets waar ik warm voor loop. Maar toen ik de filmpjes van de vrolijk gekleurde City sneakers van Hoff zag, móest ik klikken.

The Hoff Brand is een Spaans merk met een missie die in 2016 begon. In het manifesto op hun site staan 10 statements over zaken die zij belangrijk vinden. Die gaan over o.a. kwaliteit, duurzaamheid, eerlijke prijzen en geweldige ontwerpen. De ontwerpen zijn kleurrijk, divers en uniek. Ze kiezen duidelijk bij hun ontwerpen niet voor de gebaande paden. De wereld is hun grootste inspiratie. En hun podium.

Ook de zolen worden gebruikt om hun statements kracht bij te zetten. Elke City sneaker is vernoemd naar een specifieke plaats op de wereld en heeft een iconische hotspot uit die stad op de zool.

Maanden bleef ik twijfelen over een eventuele aankoop. De sneakers waren best prijzig en ze moesten (dacht ik) helemaal uit Spanje komen. Toch bleven ze in mijn hoofd zitten. Toen ik geen geschikte schoenen had voor een bruiloftsfeest in Venetië besloot ik in augustus toch tot aankoop over te gaan. Ik koos voor de lage City sneaker Charleston. Een sneaker vernoemd naar de plaats in Amerika, maar voor mij staan ze voor het landhuis Charleston nabij Lewes in Sussex Engeland, dat werd bewoond door leden van de Bloomburrygroep. Ik zie zelfs een gelijkenis van de kleuren van mijn sneaker met de kleuren van het abstracte werk van Vanesse Bell uit 1904. Maar dat is natuurlijk fantasie.

Een ruime week na bestelling werden de kleurige stappers bezorgd. Een waar feestje om te unboxen, zoals dat tegenwoordig heet. De schoenendoos was niet zomaar een doosje, maar een mooie lichtblauwe stevige doos met verrassende vormgeving en bedrukking.

Later ontdekte ik dat het merk sinds 2021 ook in Nederland te koop is en ik de kleurige sneakers gewoon bij Nederlandse online winkels had kunnen kopen.

Met deze Hoff sneakers laat ik meerdere dingen zien. Ik hou van kleur, van kwaliteit en diversiteit. Voor mij geen hoge hakken, maar lekkere kleurrijke sneakers. O ja, Hoff heeft ook speciale Pride sneakers.

Lezen en schrijven

Mijn familiegeschiedenis in Scrivener

Geplaatst op door Christel

Al jaren verzamel ik allerlei informatie over mijn familiegeschiedenis. Eerst om de stamboom op te bouwen, maar daarna ook om er misschien ooit een samenhangend verhaal van te maken. Ik worstelde alleen heel erg met hoe ik de feitjes en de bronnen bij elkaar moest houden en hoe ik de indeling van de mappenstructuur van elk onderdeel van de stamboom moet maken.

Tot ik hoorde over Scrivener. Dat was in een podcast waarin Emma Donneghue over haar carrière geïnterviewd werd. Daarin was zij heel enthousiast over het programma. Ze schrijft ook voor CBC “I have to rave about this program called Scrivener that I use. I think I used it first with Room. It basically allows you to write anything. You tell it that it’s a film script or a novel or a text book and it sets up the format that way. Then you write in pieces and you move the pieces around.”

Scrivener is speciaal gemaakt voor schrijvers, van zowel fictie als non-fictie, voor filmscripts, korte verhalen, lange verhalen etc. Het is een soort Word maar bevat veel meer dan alleen een tekstverwerker. Je kunt er ideeënborden maken, afbeeldingen en bronnen in hangen en je kunt er een heel manuscript in hoofdstukken of zelfs paragrafen in opbouwen en daarna als een heel manuscript exporteren.

Sinds deze ontdekking ben ik begonnen met het overzetten van de bronnen over het leven van mijn betovergrootvader Nicolaas Joseph Malcorps. Ik was al bezig zijn geschiedenis in Word op te schrijven, maar kan nu heel makkelijk switchen vanuit de bronnen naar mijn eigen tekst en heb alles nu bij elkaar gerangschikt. Het werkt heel intuïtief en voldoet aan mijn verlangen om alles wat bij elkaar hoort, ook bij elkaar te hebben staan.

Ik ben nu al, net als Emma Donneghue, een groot fan.