Hoe word je een schrijver?

Vandaag las ik een artikel van Joe Bunting over hoe een simpele schrijfgewoonte zijn leven veranderde. Joe Bunting is schrijver van de #1 Amazon bestseller “Let’s write a short story” en is oprichter en schrijver van The Write Practice.

Vanaf de middelbare school wilde hij al schrijver worden, maar een echte schrijver werd hij pas toen hij ontdekte dat hij zich het schrijven eigen moest maken door er dagelijks mee bezig te zijn. Hij volgde vele cursussen, maar had van schrijven nog geen gewoonte gemaakt. Toen hij zich dat realiseerde, wilde hij vanaf dat moment elke dag een artikel publiceren en begon een blog. Doordat hij de drive had om elke dag te publiceren, ging hij ook echt schrijven. Joe vertelt in zijn artikel dat publiceren vele vormen kan hebben. Je hoeft niet per se een dagelijkse column in de krant te hebben of een blog bij te houden. Je kunt ook je verhaal aan een vriend sturen, een bericht op Facebook Notes plaatsen of een gedicht aan een geliefde voorlezen. Als je er maar dagelijks mee bezig bent.

Elke dag

Na het lezen van dit inspirerende artikel moest ik denken aan een tijd waarin ik elke dag heel veel schreef. Ik had van schrijven nog niet mijn beroep gemaakt, maar eigenlijk schreef ik veel meer dan nu. Door omstandigheden kon ik mijn lief maar heel weinig zien en schreven we elkaar daarom dagelijks enkele e-mails. En we smsten elkaar. In die tijd was een sms nog rete duur en was het ook nog eens een tijdrovende bezigheid. De Nokia had in die tijd maar een beperkt toetsenbordje en in een sms kon je maar een beperkte aantal karakters kwijt. Maar juist doordat het aantal karakters maar zo beperkt was, leerden we al snel in minder woorden hetzelfde te zeggen. En werden we steeds creatiever. De lange verhalen bewaarden we voor de e-mails. Zo beschreven we dagelijks aan elkaar wat we die dag gedaan of beleefd hadden, wat onze lievelingsboeken en -films waren, hoe we ons voelden en hoe erg we elkaar misten. Ook werd het een sport om met de meest originele onderwerpregel voor de dag te komen en om nog origineler voort te borduren op de onderwerpregel van de ander. Tegenwoordig pieker ik tijden op een pakkende titel voor een marketingmailing voor m’n werk, maar toen kwamen de creatieve krabbels zonder enige moeite in me op.

Tijd in investeren

Ik denk dus dat Joe Bunting gelijk heeft. Lees ook maar eens het boek Uitblinkers van Malcolm Gladwell. Talent komt je niet zomaar aanwaaien, je moet er ook flink wat tijd in stoppen. Ik denk zelfs dat door dagelijks te schrijven je uiteindelijk niet alleen een betere schrijver wordt, maar dat je ook veel creatiever wordt. Het schrijven op zichzelf kost je geen moeite meer en daardoor heb je meer ruimte voor creatieve invallen. Ik wil niet terug naar die tijd zonder mijn lief, maar wat ik wel ga doen is om van schrijven weer een dagelijkse gewoonte te maken. Want een beetje extra creativiteit is nooit weg..

1 reactie

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *